'Di ko na matandaan kung kelan tayo unang nagniig.
Batang-bata pa 'ko noon.
Basta ang alam ko, that time, hindi pa 'ko masyadong marunong.
Natakot kasi ako.
Alam mo na, baka kasi masakit.
Pero sabi ng iba, sa una lang daw masakit.
At sabi pa nila, dapat sa bandang labas lang daw muna, pampakiliti ba.
Aba, sabi ko sa sarili ko, "okay 'to ah".
Tama nga sila, nakakakiliti nga. Ayy, hihihi!
Tapos nu'n sa loob na.
Hmm, parang medyo masakit ah.
Aray!
Teka... ilabas nga uli kasi masakit, baka magdugo.
Pero nandito na 'to eh.
So sige na lang, pasok uli.
Ayun, parang sumasarap na ah.
Hmmm, ipasok pa dapat.
Masarap din pag medyo umiikot-ikot s'ya sa loob.
Ayaaann, grabe ang sarap.
Hindi tayo naghiwalay hangga't 'di tayo parehong satisfied.
'Di ko ma-explain 'yung feeling.
Basta.
Masarap.
Promise.
At simula nu'n, inaraw-araw na natin ang ating pagniniig.
- o0o -
Gusto n'yo bang makita ang kaniig ko? Pindot dito.
Oct 16, 2008
Tamis Ng Unang...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment